bağ sözlükteki anlamı

“bağ”

bağ

  • isim Bir şeyi başka bir şeye veya birçok şeyi topluca birbirine tutturmak için kullanılan ip, sicim, şerit, tel vb. düğümlenebilir nesne; bent, rabıt (I), rabıta
  • mecaz ► ilişki
  • anatomi Kemikleri birbirine bağlamaya, iç organları yerinde tutmaya yarayan lif demeti
  • denizcilik Bir halat üzerine atılan sağlam, düzgün ve istendiğinde kolayca çözülebilen her türlü düğüm
  • müzik Nota yazarken yan yana gelen aynı veya farklı değerdeki notaların birbirine bağlanarak çalınacağını belirtmek için yapılan yay biçimindeki işaret

bağ

  • isim Üzüm kütüklerinin dikili bulunduğu toprak parçası; çubukluk