düz sözlük anlamı

“düz”

düz

  • sıfat Yatay durumda olan, eğik ve dik olmayan; yeksan
  • Kıvrımlı olmayan; doğru, stabil
  • Yüzeyinde girinti çıkıntı olmayan; müstevi
  • Kısa ökçeli, ökçesiz (ayakkabı)
  • Yayvan, altı derin olmayan
  • Kıvırcık veya dalgalı olmayan (saç)
  • Yalın, sade, süssüz olan
  • Çizgisiz, desensiz ve tek renkli
  • isim Engebesiz olan yer

düz

  • isim ► düz rakı