hüdayinabit sözlükteki anlamı

“hüdayinabit”

hüdayinabit

Farsça ḫudā + Arapça -į + nābit
  • sıfat, eskimiş, bitki bilimi Kendiliğinden yetişen (bitki)
  • mecaz Başıboş büyümüş (kimse)
  • mecaz Eğitim görmemiş, kendi kendini yetiştirmiş olan (kimse)
  • Yaradılıştan gelen, kendiliğinden olan, hiçbir yerden destek almayan