ocak sözlük anlamı

“ocak”

ocak

  • isim Ateş yakmaya yarayan, pişirme, ısıtma, ısınma vb. amaçlarla kullanılan yer; ocaklık
  • ► şömine
  • Isı vererek üzerine veya içine konulan maddeleri ısıtan, pişiren, kaynatan, eriten araç veya alet
  • Kahvelerde, kuruluşlarda çay, kahve vb.nin yapıldığı yer
  • Yer üstünde veya yer altında cevher çıkarılan yer
  • Bahçelerde veya bostanlarda her tür meyve ve sebze tohumu veya fidesinin dikimi için etrafı yükseltilerek ortası çukur bırakılmış yer
  • Aynı amaç ve düşünceyi paylaşanların kurdukları kuruluş veya toplandıkları, görev yaptıkları yer
  • Yılın birinci ayı; ikinci kânun, son kânun, kânunusani
  • tarih Yeniçeri teşkilatını oluşturan ortalardan her biri
  • mecaz Ev, aile, soy
  • ağızlardan Halk hekimliğinde bir önceki kuşaktan el verme suretiyle aktarılan bilgileri kullanarak belirli bir şikâyeti veya hastalığı iyileştirdiğine inanılan aile
  • Bir şeyin en çok bulunduğu veya yapıldığı yer
  • Toprak altındaki su kanallarının toprak üzerine açılan ve bir kapakla örtülü bulunan deliği