öz
- isim, felsefe Bir kimsenin benliği, kendi manevi varlığı; iç, nefis (I), derun, ruh, varoluş karşıtı
- "Kendine, kendi kendini" anlamlarında birleşik kelimeler türeten bir söz
- Bir şeyin en kuvvetli veya kıvamlı bölümü; hülasa, zübde, ekstre
- Çıbanların içinde ölmüş dokudan oluşan irinle birlikte çıkan parça
- mecaz Bir şeyin iç yapısını ve ayırt edici özelliğini meydana getiren şey; künh, zübde
- bitki bilimi Bitkilerin kök, gövde ve dallarının boydan boya ortasında bulunan, hafif, gevrek ve çoğu yumuşak bölüm
öz
- sıfat Kan bağı ile bağlı olan, üvey olmayan
- ► saf (II)
öz
- isim, ağızlardan Sulak, verimli yer
öz sözlük anlamı, öz tdk anlamı, öz ne demek tdk, öz kelimesinin sözlük anlamı, öz nasıl yazılır tdk, öz kökeni