birinci sözlük anlamı

“birinci”

birinci

  • sıfat Bir sayısının sıra sıfatı
  • isim Zaman, yer, sıra bakımından başkalarından önce gelen kimse, şey
  • isim Sırada, önem sırasında en üstün olan kimse
  • isim ► birinci mevki

birikim sözlük anlamı

“birikim”

birikim

  • isim Birikme, bir yerde toplanıp yığılma
  • ekonomi Biriktirilen mal veya para
  • jeoloji Herhangi bir aşınma sürecinde veya taşıma işi yapılırken alüvyonlu maddelerin bırakılması
  • toplum bilimi Toplumların kültürel varlıklarının gelişip genişlemesi ve uygarlık düzeyinin yükselmesi süreci