zaman sözlük anlamı

“zaman”

zaman

Arapça zamān
  • isim Bir işin, bir oluşun içinde geçtiği, geçeceği veya geçmekte olduğu süre; hengâm, vakit
  • gök bilimi Olayların oluş ve akış sırasını belirleyen, düzenli ve dönemli gök olaylarını birim olarak kullanan sanal bir kavram
  • dil bilgisi Çekimli fiilin karşıladığı kılış veya oluşun içinde geçtiği dil bilgisel zaman dilimini gösteren kategori; bildirme kipi, haber kipi
  • jeoloji Yer kabuğunun geçirdiği gelişimde belirlenen ve fosillere göre dörde ayrılan geniş evrelerden her biri

zahit sözlükteki anlamı

“zahit”

zahit

Arapça zāhid
  • sıfat Dinin yasak ettiği şeylerden sakınıp buyurduklarını yerine getiren, dünya işlerine önem vermeyen (kimse)

zahir sözlük anlamı

“zahir”

zahir

Arapça ẓāhir
  • sıfat ► belli (II)
  • isim ► dış yüz
  • zarf, ağızlardan ► kuşkusuz

zahîr

  • sıfat, eskimiş Yardım eden, destekleyen, arka çıkan