çevre sözlükteki anlamı

“çevre”

çevre

  • isim Bir şeyin yakını, dolayı; etraf, periferi
  • Kişinin içinde bulunduğu toplumu oluşturan ortam; dünya, muhit
  • ► ortalık
  • ► yağlık
  • mecaz Aynı konu ile ilgisi bulunan kimselerin tümü; muhit
  • mecaz Bir kimse ile ilişkisi bulunanlar; muhit
  • matematik Düzlem üzerindeki bir şekli sınırlayan çizgi
  • toplum bilimi Hayatın gelişmesinde etkili olan doğal, toplumsal, kültürel dış faktörlerin tümü