doğaçlama ne anlama gelir

“doğaçlama”

doğaçlama

  • isim Doğaçlamak işi; emprovizasyon
  • zarf Birdenbire, düşünmeden, içine doğduğu gibi; doğaçtan, doğmaca, irticalen, irticalî, emprovize
  • tiyatro Yazılı metni olmayan, kararlaştırılmış taslağı, yerine, zamanına göre oyuncular tarafından, sahnede yakıştırılan sözlerle tamamlanan oyun; tuluat