doruk sözlükteki anlamı

“doruk”

doruk

  • isim Dağ, ağaç vb. yüksek şeylerin tepesi, en yüksek yeri; zirve, şahika
  • mecaz En üstün başarı düzeyi
  • mecaz Heyecan, sevinç, coşku vb. duygularda ulaşılan en üst nokta