engel sözlükteki anlamı

“engel”

engel

  • isim Bir şeyin gerçekleşmesini önleyen sebep; duvar, köstek, mâni (I), mahzur, pürüz, mânia, hail, handikap, kasis, ket
  • Hemzemin geçitlerde kara yolu güvenliğini sağlamak için kullanılan açılır kapanır düzenek; bariyer
  • Herhangi bir yolu kapamak için konulan nesne; bariyer
  • Kara yollarının kenarlarına yapılan korkuluk; bariyer
  • spor Engelli koşularda, her yarışçının üzerinden atlaması gereken tahta düzenek; bariyer