mantar sözlük anlamı

“mantar”

mantar

Rumca
  • isim, bitki bilimi Mantarlardan, içinde zehirlileri de bulunan, silindir bir gövde ve üst tarafı şapka biçiminde olan ilkel canlıların genel adı (Fungi)
  • Esnek ve sudan hafif olduğundan şişe tapası, cankurtaran simidi, cankurtaran yeleği, ayakkabı tabanı ve daha birçok şeyin yapımında kullanılan, su geçirmeyen, meşe ağacı tabakası
  • Bu tabakadan yapılan şişe tapası
  • Kaldırım vb. yerlere araçların park edilmesini engellemek amacıyla zemine konulan mantar biçimindeki beton yükselti
  • Çocukların özel tabanca ile patlattıkları barutlu madde
  • Balık ağlarını su yüzünde tutmaya veya olta sarmaya yarayan mantar parçası
  • Hayvanların burun ucu
  • argo Uydurma, yalan olan söz
  • tıp ► mantar hastalığı
  • tıp Mantar hastalığına neden olan mikroskobik canlı