önce sözlük anlamı

“önce”

önce

  • zarf İlk olarak, başlangıçta; evvel, sonra karşıtı
  • İçinde bulunulan veya söz edilen anın gerisinde kalan bir zamanda; evvel
  • Zaman bildiren kelimelerden veya zaman zarflarından sonra kullanıldığında belirtilen kadar zamanın geçmiş olduğunu gösteren bir söz; evvel
  • İçinde bulunulan veya söz edilen yerden daha önde; evvel
  • isim Bir şeyin geçmişteki bölümü, başlangıçta yer alan kısmı; evvel
  • sıfat Makam, değer, derece, önem vb. için sözü edilenden daha önde olan; evvel