öncül sözlükteki anlamı

“öncül”

öncül

  • sıfat Önde giden, önde olan, kendisinden sonra gelenlere temel olan, artçıl karşıtı
  • isim Bir bilimsel çalışmaya başlarken araştırmaya konu edilmeksizin doğru sayılan önerme
  • isim, mantık Bir tasımda sonucu hazırlayan ilk iki önermeden her biri; mukaddem
  • isim, mantık Bir çıkarımın öncüller kümesini oluşturan önermelerden herhangi biri; mukaddem
  • isim, ağızlardan Kılavuz, öncü
  • Bir zamirden önce gelen ve o zamire anlam bakımından bağlı olan öge