düşman sözlük anlamı

“düşman”

düşman

Farsça duşmān
  • isim Birinin kötülüğünü isteyen, ondan nefret eden, ona zarar vermeye çalışan kimse; yağı, hasım, husumetli, dost karşıtı
  • Birbirleriyle savaşan devletler ve bu devletlerin asker, sivil bütün uyrukları
  • Aralarında birbirleriyle çatışmaya varacak ölçüde anlaşmazlık olan taraflar
  • sıfat Bir şeyin yaşamasına, barınmasına engel olan (güç, tutum vb.)
  • mecaz Bir şeyi büyük ölçüde kullanıp tüketen kimse
  • mecaz Bazı şeylerden nefret eden, tiksinen kimse

düşmanca sözlükteki anlamı

“düşmanca”

düşmanca

  • sıfat Düşman gibi, düşmana yakışır; husumetli
  • zarf (düşma'nca) Düşman gibi, düşmana yakışır bir biçimde; düşmancasına, husumetkâr, hasmane